جدول جو
جدول جو

معنی تشه پشه - جستجوی لغت در جدول جو

تشه پشه
شتاب زدگی، دلهره، تب و تاب، هراس، دلهره، اضطراب ناشی از ترس و ناامنی
فرهنگ گویش مازندرانی

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(تِ تِ پِ تِ)
تت و پت. لکنت. با کردن و افتادن مستعمل: تته پته کردن. تته پته افتادن. رجوع به تت و پت شود
لغت نامه دهخدا
(تَ بَ هْ شَ / شِ)
ج، تبه پیشگان. تباهکار. تبه کار. که پیشه و کارش بر تباهی و فساد باشد. که پیشه اش تباه باشد. رجوع به تباهکار و تبه کار شود
لغت نامه دهخدا
(غَ شَ / شِ رَ شَ / شِ)
یک دسته مردم بی سر و پا و پست. گروهی از جنسهای مختلف و همه پست و دنی. دسته ای از زنان و کودکان از خانواده ای. اوباش: یک مشت غشه رشه
لغت نامه دهخدا
(قَ شَ / شِ رَ شَ / شِ)
جمعی بی سروپا. بوش. (یادداشت مؤلف). غشه رشه. رجوع به غشه رشه شود
لغت نامه دهخدا
(شَهْ شَهْ)
مخفف شاه شاه که در اصطلاح شطرنج آنرا کش گویند:
گفت شه شه وآن شه کبر آورش
یک به یک شطرنج برزد بر سرش.
مولوی
لغت نامه دهخدا
تمجمج لکنت زبان. یا به تته پته افتادن، به لکنت زبان و تمجمج افتادن
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از تبه پیشه
تصویر تبه پیشه
تباهکار، تباهی و فساد
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از غشه رشه
تصویر غشه رشه
یک دسته از مردم بی سر و پا و پست اوباش
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از شه شه
تصویر شه شه
(شطرنج) گفتن: شاه شاه، کیش
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از غشه رشه
تصویر غشه رشه
((غَ شَ رَ شَ یا ش))
یک دسته مردم بی سر و پا و پست، اوباش
فرهنگ فارسی معین
اندام
فرهنگ گویش مازندرانی
پگاه، بامدادان، وقتی که هنوز شبنم شبانگاهان بر روی گیاهان
فرهنگ گویش مازندرانی
لب و لوچه
فرهنگ گویش مازندرانی
پاره پوره، نامنظم
فرهنگ گویش مازندرانی
اضطراب، وسوسه
فرهنگ گویش مازندرانی
قاه قاه قاه قاه خندیدن
فرهنگ گویش مازندرانی
تکه پاره ی پارچه که مورد استفاده ی جانبی قرار گیرد
فرهنگ گویش مازندرانی
پشته ی خار، پشته ای از سرشاخه های خاردار
فرهنگ گویش مازندرانی
دل نگران، مضطرب، جنب و جوش
فرهنگ گویش مازندرانی
لکنت زبان به هنگام ترس و دست پاچگی
فرهنگ گویش مازندرانی
تو خودت، خودت، مال توست، برای شماست
فرهنگ گویش مازندرانی